Domowy Kościół

Jest małżeńsko – rodzinnym ruchem świeckich w Kościele, działającym w ramach Ruchu Światło-Życie.

Jest on jednym z nurtów posoborowej odnowy Kościoła w Polsce.

DK zwraca szczególną uwagę na duchowość małżeńską, czyli dążenie do świętości w jedności ze współmałżonkiem. Chce pomóc małżonkom trwającym w związku sakramentalnym w budowaniu między nimi prawdziwej jedności małżeńskiej, która jednocześnie stwarza najlepsze warunki do dobrego wychowania dzieci w duchu chrześcijańskim.

Ruch ten zwany jest również Ruchem Domowego Kościoła (RDK) lub Oazą Rodzin. Inspiracją powstania RDK były trzy źródła:
I. Nauka Soboru Watykańskiego II odnosząca się do miłości małżeńskiej, której źródłem jest Miłość Boża oraz pojęcia rodziny jako wspólnoty służącej wspólnocie lokalnej.
II. Duchowość i doświadczenia Equipes Notre Damme (END) (francuski ruch małżeństw katolickich).
III. Charyzmat Ruchu Żywego Kościoła.

Ks. Franciszek Blachnicki mówił:

“Ruch Światło-Życie nie będzie silnym ruchem i nie dojdzie do dojrzałej świadomości charyzmatu ruchu, póki będzie zasadniczo miał charakter ruchu młodzieżowego […]. Ruch Światło-Życie nie może zostać ruchem młodzieżowym i nie tu jest dopiero szczyt jego rozwoju. Choćby ilościowo się rozwijały oazy młodzieżowe – no to jeśli chodzi o substancję ruchu, o świadomość, to ona nigdy tam nie dojdzie do pełnego rozwoju. Punkt ciężkości ruchu, jego proces rozwoju trzeba by już teraz przenieść na płaszczyznę akademicką, na płaszczyznę młodzieży pomaturalnej, a następny etap dopiero to wejście w życie ludzi dorosłych, dojrzałych i przez tych ludzi dopiero ruch będzie wywierał wpływ na Kościół, na społeczeństwo […]. Jeżeli ruch nie przejdzie tej ewolucji, to umrze śmiercią naturalną. Minie moda na oazy – no bo wielu tak to widzi: forma młodzieżowej pracy, piosenki, spotkania – no ale w tym nie ma siły ruchu, w tym nie ma przyszłości”

wypowiedź z rekolekcji dla Wspólnoty Niepokalanej Matki Kościoła
(31 XII 1986) “Wieczernik”, nr 88. 

Pierwsze rekolekcje dla rodzin odbyły się latem 1973 r. W drugim turnusie prowadził je ks. Stanisław Patryas z Poznania, a w trzecim – ks. Anzelm Skrobol ze Śląska. Materiały programowe przygotowywał sam O. Franciszek.

Historia Domowego Kościoła Diecezji Łowickiej.

Diecezja Łowicka Powstała 25 marca 1992r. Pierwszy krąg powstał jeszcze przed powołaniem diecezji Łowickiej w 1991roku w Kutnie w parafii św. Wawrzyńca. Z tego kręgu wywodzi się pierwsza para diecezjalna Krzysztof i Barbara Stasiakowie, (od roku 1997 do 2001). W 1996 Diecezja Łowicka zorganizowała pierwszą oazę 15 dniową pierwszego Stopnia w drugim turnusie w Czerwińsku nad Wisłą. Moderatorem był Ks. Dariusz Łosiak. Parą prowadząca było małżeństwo z Poznania Piotr i Mirka Napierałowie.

W 1997 odbyła się kolejna oaza rekolekcyjna pierwszego stopnia. Prowadzili ją jak w poprzednio ks. Dariusz Łosiak i Piotr i Mirka Napierałowie. Turnus odbył się w Murzasichlu k/ Zakopanego. W prowadzeniu rekolekcji pomagały nam diecezje; warszawska, poznańska, płocka, gdańska.

W 1998 tworzą się kolejne kręgi, a małżeństwa, które w nich się formują wyjeżdżają na rekolekcje z innymi diecezjami.

W 1999 odbywa się kolejny turnus pierwszego stopnia organizowany przez naszą diecezję w Wójtowicach. Prowadzącym jest ks. Dariusz Łosiak, a wszyscy animatorzy wywodzą się z diecezji Łódzkiej. Para prowadząca to Jerzy i Bogumiła Papiernikowie.

W 2000 odbyły się w Słodyczkach pierwsze rekolekcje całkowicie przygotowane i prowadzone przez naszą diecezję. Moderatorem był ks. Dariusz Łosiak,pomagali mu księża: ks. Tadeusz Jaros i ks. Cyprian Lewandowski. Parą prowadzącą byli Barbara i Krzysztof Stasiakowie. Choć warunki lokalowe i pogodowe były trudne, to owoce tych rekolekcji zbieramy do dziś dnia.

Domowy Kościół diecezji łowickiej składa się z 23 kręgów, do których w sumie należy około 80 małżeństw.

Moderatorem diecezjalnym jest ks. Zbigniew Kaliński, a parą diecezjalną Beata i Tomasz Głowienkowie

Oaza Rodzin naszej diecezji podzielona jest na trzy rejony: – skierniewicki, w którym parą rejonową są Justyna i Tadeusz Trojańczykowie, a pomoc duchową dla nich stanowi ks. Zbigniew Kaliński – żyrardowski, gdzie posługę pary rejonowej pełnią Zofia i Bogdan Dudzińscy, a opieką duchową otacza ich ks. Krzysztof Krawczyk – spalski, nad którym opiekę sprawują Zofia i Antoni Kęsy z ks. Dariuszem Łosiakiem